مطالعه سیاستها و راهبردهای ورزش همگانی نظام جامع توسعه ورزش کشور

هدف از انجام این پژوهش، مطالعه برنامه ها و سیاست ها و راهبردهای ورزشی همگانی در طرح جامع ورزش بود. برنامه استراتژیک فرآیند در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاش های آن برای نیل به رسالت و اهداف بلند مدت، با توجه به امکانات و محدودیت های درونی و بیرونی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران سازمان تربیت بدنی، مدیران ومتخصصان فدراسیون ورزش های همگانی و اعضای هیئت علمی گرایش مدیریت ورزش دانشگاه های مستقر در تهران بودند که در مجموع 73 نفر را تشکیل می دادند. روش پژوهش توصیفی و از نوع هدف کاربردی بود. ابزار اندازه گیری این تحقیق پرسشنامه محقق ساخت بود که بصورت مقطعی و در سال 1388 در میان جامعه آماری توزیع گردید. برای تعیین روایی این پرسشنامه از نظرات اساتید و متخصصان استفاده شد که پس از اعمال نظر آنها به اصلاح موارد اشاره شده اقدام شد. همچنین تعداد 18 پرسشنامه به شکل مقدماتی در جامعه آماری توزیع و پس از جمع آوری، پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 91% گزارش شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون های فریدمن، کلموگروف اسمیرنف، u مان ویتنی و آزمون t مستقل استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که تفاوت معنا داری بین نقاط درونی هر چهار متغیر قوت، ضعف، فرصت و تهدید در ورزش همگانی طرح جامع ورزش وجود دارد که به ترتیب اهمیت در هر متغیر مشخص شده اند. همچنین یافته ها نشان داد که بر اساس مدل swot ، استراتژی wt (ضعف درون سازمانی و تهدید بیرونی) در ورزش همگانی طرح جامع ورزش کشور حاکم می باشد و در نهایت بین نظرات اعضای هیئت علمی و مدیران ورزشی در استراتژی های مطرح شده تفاوت معناداری مشاهده نگردید. استراتژی های ورزش همگانی طرح جامع ورزش باید به گونه ای تدوین شود که بتواند با استفاده مناسب از قوت ها و فرصت های موجود نظیر حمایت های قانونی و دینی، وجود متخصصین و کارشناسان، تعدد رسانه های ورزشی، بتوانند از ضعف های سازمان بکاهند و در جهت برخورد با تهدیدات محیطی، پیش رو عمل کنند.